De koekoeksbloemen zijn nog maar net uitgebloeid (zie archief) en nu staan de eerste voorjaarsbloeiers al in bloei. Hiermee gaat de herfst naadloos over in de lente. Eén van de vroegste voorjaarsbloeiers is traditioneel het groot hoefblad. Het bijzondere aan de plant is dat hij eerst bloemen krijgt en pas later bladeren. Als bosplant probeert hij op die manier maximaal van het vroege zonlicht te profiteren. Door wortelstokken te vormen plant hij zich op een ongeslachtelijke manier voort en heeft de plant bovendien voldoende voedselreserves om heel snel in het voorjaar een stevige composietvormige bloem te vormen. Slim want de plant is tweehuizig. Dat wil zeggen dat je ofwel mannelijke ofwel vrouwelijke planten hebt die overigens ver uit elkaar kunnen staan. Geslachtelijke voortplanting is dus niet altijd verzekerd maar door wortelstokken te vormen heeft deze plant een oplossing gevonden om zich te verspreiden.

Indien wortelstokken afbreken en op een andere plaats terecht komt dan kan een nieuwe “kolonie” planten zich vestigen. De plant voelt zich best thuis in vochtige gebieden en bij overstromingen kunnen wortelstokken dan ook ver verplaatst worden. Je vindt de plant dan ook vaak nabij waterlopen. Aangezien het groot hoefblad zo vroeg bloeit speelt ze een belangrijke rol als nectarbron voor overwinterende insecten. Citroenvlinders die bij een vroeg lentezonnetje ontwaken uit hun winterrust zullen dan ook o.m. op deze plant aangewezen zijn om voedsel te vinden. Het groot hoefblad op deze foto, een mannelijke plant, werd getrokken op een moeilijk toegankelijk privé-domein in Klein Frankrijk. Wil je ze ook eens van nabij bekijken dan begeef je je best naar Brakelleie. Helemaal op het einde van de straat vind je aan de rand van een populierenbos een mooie groep.

Een andere plant die uitbundig bloeit is het sneeuwklokje. Het is inderdaad geen inheemse soort maar een populaire tuinplant die oorspronkelijk afkomstig is uit Zuid-Europese loofbossen. De plant is intussen als stinzenplant ingeburgerd en voelt zich in de Latemse meersen bijzonder goed thuis. Onder meer langs de Kwakstraat zie je hem momenteel uitbindig bloeien. Zoals je kan zien op de foto staan ook de wilgekatjes volop in bloei.

Niet enkel de planten voelen lentekriebels. Ook diverse vogelsoorten zijn aan de nestbouw begonnen. Een heel vroege vogel is de grote lijster. Momenteel zijn ze heel uitbundig aan het zingen. Een exemplaar geeft dagelijks een concert weer op het einde van de Kwakstraat maar hij zingt zo luid dat je hem overal in de Kwakstraat kan horen.

Dit weekend werd het Natuurpuntwandelpad tussen Kwak- en Meersstraat vrijgemaakt. Een grote populier waaide tijdens de recente storm om en sleurde in zijn val een zwarte els mee. Als je zwarte els verzaagd kleurt het blanke hout al snel diep oranje. Vergelijk de kleur maar eens met dat van de populier.

Eerste “specials” in het bufferbekken

We hebben er even moeten op wachten maar op 30 januari was het dan toch zo ver. Vijf kemphanen en vier witgatjes bezochten in het gezelschap van een 140-tal kieviten het nieuwe bufferbekken in Hooglatem. Het waterpeil is intussen voldoende gezakt om een ideaal biotoop te vormen voor deze steltlopers. Het zijn vogels die noordelijker broeden. Van de kemphanen is geweten dat minstens een deel van de populatie die in het Gentse overwintert uit Nederlandse broedgebieden komt, meer bepaald uit Friesland. Daar staat de broedvogelpopulatie onder druk en het is dus ideaal dat ze in de Leievallei een veilige overwinteringsplek vinden. Met de creatie van het overstromingsgebied in Hooglatem hebben ze er alvast een mooi overwinteringsbiotoop bij gekregen.